Prezenty stanowią wypróbowany sposób na budowanie dobrych relacji z klientami. Stosując ten element polityki marketingowej, przedsiębiorca powinien pamiętać, że przekazywanie prezentów wywołuje konsekwencje podatkowe, zarówno dotyczące podatku dochodowego, jak i VAT-u.
Przepisy dotyczące VAT-u przewidują szczególne rozwiązanie w przypadku tzw. prezentów o małej wartości. Według generalnej zasady, darowizny pieniężne lub rzeczowe są traktowane jak dostawa towarów, a co za tym idzie podlegają opodatkowaniu VAT-em (jego stawka zależy od charakteru darowizny). Prezenty o niewielkiej wartości są jednak wyjątkiem od tej zasady i są wyłączone z VAT. Oprócz prezentów o małej wartości, ustawowe wyłączenie z podatku od towarów i usług dotyczy również próbek produktów oraz drukowanych materiałów o charakterze reklamowym i informacyjnym (np. ulotek, broszur i katalogów). W jaki sposób definiowana jest „mała wartość” prezentu?
Wartość danego prezentu to kryterium, które pozwala rozstrzygnąć czy podlega on opodatkowaniu VAT-em. W zależności od przyjętego wariantu ewidencji, fiskus przewiduje różne limity dla podarunków przekazanych jednej osobie:
100 zł łącznej wartości wszystkich prezentów przekazanych jednej osobie w ciągu danego roku podatkowego, pod warunkiem, że przedsiębiorca prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób obdarowanych (w ewidencji należy zapisywać dane osobowe),
10 zł za każdy prezent, w przypadku jednorazowych podarunków, gdy nie jest prowadzona ewidencja osób obdarowanych (przedsiębiorca może stosować do rozliczeń również jednostkowy koszt wytworzenia, jeżeli dany prezent został wytworzony w ramach wykonywanej działalności gospodarczej).
Opisany powyżej obowiązek prowadzenia imiennego wykazu obdarowanych osób, przedsiębiorcy zwykle postrzegają jako kłopotliwy i ograniczający wymóg. Dodatkowym utrudnieniem są nieścisłości prawne w przypadku prezentów przekazywanych na rzecz spółek prawa handlowego (np. spółki jawnej lub komandytowej). Przedsiębiorcy często mają wątpliwości kto powinien figurować w rejestrze: podmiot otrzymujący świadczenie czy też konkretne osoby fizyczne (np. pracownicy kontrahenta). Z uwagi na brak precyzyjnych uregulowań, przyjmuje się, że obydwa warianty są poprawne o ile przedsiębiorca konsekwentnie stosuje się do zasad przyjętych na początku roku podatkowego.